Kościół prawosławny jest dużą oraz znacząca większością chrześcijaństwa. Liczy sobie ok. 300 milionów wiernych, obejmuje przede wszystkim regiony Europy południowo- wschodniej (Bałkany) oraz Rosji i państw sąsiednich. Nazwa „prawosławie” wychodzi z języka greckiego oraz jest przekładem wyrazu „orthodoksia” co oznacza „prawdziwie wierzę”. Naprawdę wielu historyków religii, wspomina, iż nie jedynie źródła prawosławnego uważa, iż to oczywiście prawosławna odmiana chrześcijaństwa jest najbliższa początkowym, ewangelicznym ideałom tejże nauki
Prawosławie – historia
Przeważnie, mówiąc o początkach Kościoła wschodniego, wspomina się dzień 16 lipca 1054 r., inaczej datę tzw. wielkiej schizmy wschodniej pomiędzy katolickim Zachodem natomiast prawosławnym Wschodem. Ma ona natomiast styl umowny. Obecny brak pełnej jedności pomiędzy Kościołem rzymskokatolickim oraz Kościołem prawosławnym był tak faktycznie rezultatem dawnego procesu – drogi Wschodniego oraz Zachodniego chrześcijaństwa rozchodziły się powoli.
Dane ogólne
Prawosławie, greckie słowo orthodoxia, to chrześcijaństwo popularne. Słowo orthodoxia, ma podwójne znaczenie, znaczy prawdziwą chwałę oraz silną wiarę. Ciekawostką jest fakt, że po podziale w Kościele Powszechnym w XIII wieku, nazwę „ortodoksi” nadały naszemu Kościołowi elementy zewnętrzne. Prawosławie strzeże oraz głosi prawdziwą wiarę w Boga. Właściwością ustroju zewnętrznego Kościoła Prawosławnego jest autokefalia. Przez to słowo (gr. autos – sam oraz kephale – głowa) odkrywamy wolność Kościoła miejscowego, jako niezależnej jednostki idącej w skład całego Kościoła Powszechnego. Istotnym w Kościele prawosławnym jest fakt znaczącej różnicy eklezjalno-liturgicznej, dokładnie w rozumieniu Kościoła jako grupy soborowej (scs. sobornost`), co eliminuje prymat jakiegoś biskupa (również papieża), natomiast co za tymże idzie uznanie jego poprawności w sprawach wiary oraz uczciwości (co postuluje KRK w uchwalonym na Vaticanum Oraz dogmacie). Prawosławie uważa liturgikę za ważną metodę przekazu wiary, zgodnie z regułą lex orandi lex credendi (łac. „reguła modlitwy jest regułą wiary”). Do tradycji religijnych należą gesty i czynności, wyjątkiem są jedynie słowa padające w trakcie nabożeństwa. Wynika to z dwojakiego obejmowania ustalenia prawosławny – ktoś kto odpowiednio rozpoznaje Boga, jednak również tenże, jaki w sposób odpowiedni oddaje mu chwałę (scs. sławit’, gr. doxios) podczas nabożeństw.
Prawosławie – wierzenia
Wedle prawosławia, Duch Święty wychodzi od Ojca, nie natomiast jak ma to miejsce w obrządku katolickim – od Ojca oraz Syna. Prawosławni odrzucają także istnienie czyśćca, prym biskupa Rzymu w chrześcijaństwie, natomiast przede wszystkim dogmat o słuszności papieża w sprawach wiary oraz uczciwości. Liturgia Kościoła prawosławnego wsparta jest na obrządku bizantyńskim, z językami: starogreckim, starocerkiewno-słowiańskim czy językami narodowymi. Istotne miejsce w klasyfikacji zajmuje kult obrazów – ikon, cechujących święte osoby. Komunia święta udzielana jest wiernym pod postacią chleba oraz wina.
Przydatna wiedza